Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΑΥΤΙΣΜΟΥ

Καμιά φορά αναρωτιέμαι αν οι δήθεν ειδικοί στο θέμα του Αυτισμού, έχουν υπόψη τους πόσο προσβλητικά μιλάνε για τα αυτιστικά παιδιά, και με τι παράλογη λογική τα κρίνουν (αυτά και τις ικανότητές τους) ενώ δεν καταλαβαίνουν καθόλου μα καθόλου ΓΙΑΤΙ κάνουν τα αυτιστικά παιδιά (έφηβοι, νέοι και ενήλικες ακόμη) αυτά που κάνουν, αλλά απλά βάζουν τίτλους και ετικέτες στα όσα βλέπουν από την συμπεριφορά τους και μόνο!!! 

Βασισμένη σε αυτή την άκρως λανθασμένη οπτική γωνία σχετικά με τον Αυτισμό και τους αυτιστικούς, γεννήθηκαν και διαπρέπουν "θεραπείες" όπως το ΑΒΑ που κατά την γνώμη των ίδιων των αυτιστικών είναι η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ προσέγγιση που υπάρχει! 

Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να τροποποιήσει την συμπεριφορά και να την κάνει νορμάλ και φυσιολογική, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τι δημιούργησε αυτή την συμπεριφορά πέρα από το ότι την δημιούργησε ο κακός αυτισμός, που είναι μια διαταραχή. Οπότε και η συμπεριφορά των αυτιστικών είναι διαταραγμένη και πρέπει να διορθωθεί βάση τον συμπεριφορισμό και να γίνει νορμάλ σαν την συμπεριφορά των μη-αυτιστικών! 

Το ΑΒΑ είναι όμως μια πολύ επιφανειακή μέθοδος που δεν λαμβάνει υπόψη ούτε σέβεται το γεγονός ότι πίσω από την συμπεριφορά του αυτιστικού κρύβεται η σκέψη, τα συναισθήματα, η επικοινωνία, και πολλά άλλα. Ας δούμε λοιπόν την συμπεριφορά του αυτιστικού και πως δημιουργείται... 

ΤΟ ΑΥΤΙΣΤΙΚΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΘΡΕΠΤΙΖΕΙ! 

Ότι συμπεριφορά έχει βιώσει και καταγράψει από όλους τους άλλους γύρο του, αυτή την συμπεριφορά θα αντιγράψει και εξωτερικεύσει, αλλά με την απλή διαφορά ότι όταν την εξωτερικεύσει, είναι εκτός "τόπου και χρόνου" εν σχέση με την συμπεριφορά που είχε το ίδιο βιώσει και καταγράψει.

Αυτό το "out of sync" είναι που κάνει την συμπεριφορά του Αυτισμού τόσο δύσκολη να κατανοηθεί, διότι πρέπει ο παρατηρητής να λάβει υπόψη του ένα μεγάλο χρονικό φάσμα και να μελετήσει τι έχει και δεν έχει συμβεί, τι έχει βιώσει και καταγράψει το παιδί ως εμπειρίες. (Συλλογή στοιχείων) 

Έτσι λοιπόν, το αν μια μαμά δίνει αγάπη στο παιδί της, δεν σημαίνει απόλυτα πως το παιδί βιώνει τις πράξεις και την συμπεριφορά της μαμάς αυτής σαν ένδειξη αγάπης. Μπορεί να βιώνει το παιδί την συμπεριφορά της σαν άγχος, σαν εχθρότητα, ή και σαν επίθεση! Άμα λοιπόν κοιτάξετε την συμπεριφορά του παιδιού και δεν συμβαδίζει με τα λεγόμενα και τις εμπειρίες της μαμάς, σημαίνει απλά ότι το παιδί βιώνει τις ίδιες μεν καταστάσεις αλλά από άλλη οπτική γωνία! 

Είναι επιθετική η συμπεριφορά του, τότε βιώνει ανάλογη επιθετική συμπεριφορά από κάπου γύρω του, που μπορεί να μην μοιάζει σαν επιθετική σε αυτόν που την πράττει αλλά σε αυτόν που την εισπράττει. Γι' αυτό πρέπει οι ειδικοί να έχουν ΠΑΝΤΑ κατά νου, ότι δεν φταίει απλά και μόνο το ότι είναι αυτιστικό, δεν φταίει δηλαδή απλά και μόνο ο αυτισμός για την επιθετική συμπεριφορά.

Το ότι είναι αυτιστικό φταίει μόνο για το ότι το παιδί εύκολα καταγράφει με κάθε λεπτομέρεια αυτά που βιώνει, αλλά για το ΤΙ ΒΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΑ ΒΙΩΝΕΙ δεν φταίει ο Αυτισμός του, αλλά οι άνθρωποι και οι καταστάσεις γύρω του. 

Η ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΡΟΛΟ ΣΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ.

Όταν λαμβάνετε σαν δεδομένο ότι η συμπεριφορά του παιδιού πηγάζει από το ίδιο και μόνο, ή μάλλον από τον Αυτισμό του, από το χαλασμένο αυτιστικό του μυαλό και σαν ειδικοί και θεραπευτές προσπαθείτε να βοηθήσετε το αυτιστικό παιδί να διορθώσει την συμπεριφορά του, και δεν τα καταφέρνετε, ο λόγος της αποτυχίας σας δεν είναι το "βάρος" του αυτισμού, αλλά η λανθασμένη οπτική σας γωνία. 

Διότι χωρίς να επιδιώξετε να βρείτε την ρίζα (αλληλεπίδραση από το περιβάλλον) που κομματάκι-κομματάκι σύνθεσε την συμπεριφορά που τώρα εξωτερικεύει το αυτιστικό παιδί, δεν θα καταφέρεται να αλλάξετε τίποτα.

Πρέπει να αλλάξει και η συμπεριφορά των γύρω του, ώστε να αλλάξουν και αυτά που βιώνει και αντιγράφει, για να αλλάξει το ίδιο συμπεριφορά. Όταν αλλάξει η δράση γύρω από το παιδί, θα αλλάξει και η αντίδραση (συμπεριφορά) του παιδιού. Μια και το καθρέφτισμα είναι η δική του εξωτερικευμένη συμπεριφορά που είναι ένα κολλάζ (ή πάζλ άμα θέλετε) των συμπεριφορών που βλέπει γύρω του. 

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΤΕ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΠΤΗ ΝΑ ΣΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ;;;

Φυσικά μπορείτε. Αυτό γίνετε αυτή την στιγμή. Οι προσεγγίσεις όπως το ΑΒΑ καταστρέφουν τον καταπληκτικό αυτό καθρέπτη του αυτιστικού μυαλού, ώστε να μην μπορεί να καθρεπτίσει πια! Αντί να αλλάξουν αυτά που βλέπει ο καθρέπτης, είναι πιο εύκολο να μουτζουρωθεί με τις ακατάλληλες θεραπείες που γίνονται μέσα από την άγνοια, και αφαιρείται από το αυτιστικό παιδί μια ικανότητα που του είναι άκρως βασική στον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου του και της επιβίωσής του! 

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΩΝ ΑΥΤΙΣΤΙΚΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΠΤΗ ΑΥΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΦΛΟΣ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΤΟΥΣ. 

Αν λοιπόν πολλές φορές τα λόγια μου είναι επιθετικά, εχθρικά, τότε σκεφτείτε ότι -όπως εσείς οι ίδιοι πιστεύετε- εμείς οι αυτιστικοί δεν έχουμε συναισθήματα, δεν τα κατανοούμε λέτε, δεν τα διαβάζουμε, δεν τα αποκωδικοποιούμε, δεν μας ενδιαφέρουν και δεν τα λαμβάνουμε υπόψη μας... Αυτά λέτε για τον Αυτισμό, τους αυτιστικούς και τα συναισθήματα μας. 

ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΠΟΝΑΝΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΥΤΙΣΤΙΚΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ!

Ξέρετε πόσα αυτιστικά παιδιά πονάνε έτσι και χειρότερα κάθε μέρα στα χέρια κάποιου που τον θεωρείτε "ειδικό" στον Αυτισμό χωρίς πραγματικά να είναι, και που τους φέρεται με τρόπους που δεν συμβαδίζουν με τον αυτιστικό τρόπο σκέψης και χωρίς τον σεβασμό και την κατανόηση που αξίζει το μυαλό τους;;; 

Κάντε έναν λογαριασμό και θα δείτε πως η "επίθεση" που κάνω στους γονείς δεν είναι τίποτα μπροστά στο κακό που γίνετε καθημερινά και παγκοσμίως προς τις χιλιάδες αυτιστικών παιδιών που υποβάλλονται σε δήθεν θεραπείες, ή στην επίθεση που όλοι εμείς οι αυτιστικοί δεχόμαστε από τις χιλιάδες δήθεν ειδικούς που μας θεωρούν διαταραγμένους και αντικοινωνικούς ή υπάνθρωπους επειδή δεν εκφράζουμε τα συναισθήματά μας όπως οι νευροτυπικοί, ή πόσο εύκολα καταπατιούνται τα δικά μας συναισθήματα αν όχι και δικαιώματα! 

Μπορείτε να δείτε πως όλα στρέφονται γύρω από τα δικά σας συναισθήματα. Και όλους τους κοινωνικούς κανόνες που έχετε δημιουργήσει για να τα προστατεύετε, ώστε να μην σας τα πληγώσει κανείς, να μην σας "επιτεθεί" κάποιος και σας στεναχωρήσει, να μην σας μιλήσει άσκημα λέγοντας σας την αλήθεια κατάμουτρα, μην σας τούτο, μην σας το άλλο...

Ενώ συγχρόνως έρχεστε εσείς μαζικά και καταπατάτε τα δικά μας συναισθήματα, μας βγάζετε χαλασμένους και μας προσβάλετε, μας σταμπάρετε με κάθε ειδών ανικανότητες βασισμένες στα δικά σας μέτρα και σταθμά και ανάγκες, μας θεωρείτε αγενείς και επιθετικούς όταν προσπαθούμε να υπερασπίσουμε τα δικαιώματα μας, και άλλα πολλά... 

Αλλά δεν μπορούμε να βρούμε το δίκιο μας διότι εσείς έχετε την επιστήμη και τις φαρμακοβιομηχανίες που κερδοσκοπούν εις βάρος μας, να προωθούν και να υποστηρίζουν αυτή την τόσο αρνητική εικόνα του αυτισμού ως μια αναπτυξιακή διαταραχή.

Αλλά ούτε σας περνάει από το μυαλό ότι όλη αυτή η κατάσταση που ονομάζουν αυτισμό δεν είναι παρά το φυσιολογικό παράγωγο της κοινωνικής παρακμής και πολιτικο-οικονομικής σαπίλας που βιώνουμε. 

Καταστάσεις που μας έχουν γεμίσει με τόσο άγχος που παράγει το σώμα μας πολλαπλάσιες ποσότητες αδρεναλίνης και το παραγωγό της την τεστοστερόνη που είναι ένας φυσικός μηχανισμός άμυνας του σώματος μας έναντι στο άγχος (άγχος = φόβος πιθανού θανάτου και κατάσταση "οπλισμού" του σώματος με ορμόνες που θα του δώσουν μια καλύτερη πιθανότητα επιβίωσης). 

Αλλά οι ορμόνες αυτές άμα δεν καταναλωθούν με "κινητικότητα", με χρήση δηλαδή των μυών μας ώστε να τρέξουμε να σωθούμε από αυτό που μας αγχώνει ή να το έρθουμε σε σωματική πάλη με αυτό που μας απειλεί, στρέφονται εναντίων μας και καταστρέφουν τι ίδιο μας το σώμα. Αυτό που όλοι το ξέρουμε είναι ότι το στρες σκοτώνει, αλλά τι ακριβώς σημαίνει ότι το στρες σκοτώνει δεν μας το έχουν πει. 

Θα σας το πως εγώ λοιπόν, οι ορμόνες αυτές (αδρεναλίνη και τεστοστερόνη) είναι τοξικές για το σώμα μας άμα δεν καταναλωθούν μέσω των μυών μας, άμα παραμείνουν μέσα στο σώμα μας αρχίζουν και επιδρούν αρνητικά σε όλα μας τα όργανα, τα αλλοιώνουν και τα κουράζουν διότι θα βρουν τον αδύναμο κρίκο στο κάθε κύτταρο και εκεί θα επιδράσουν. 

Έτσι λοιπόν έχουμε μια χημική ουσία που είναι ουσιαστικά φτιαγμένη ως έσχατο όπλο ενάντια στον έσχατο κίνδυνο αλλά που έχουμε πια γίνει ουσιαστικά εξαρτημένοι από αυτή, όπως και οι ναρκομανείς διότι έχουμε μια ζωή που καθημερινά μας γεμίζει άγχος και αναγκάζει το σώμα μας καθημερινά να την παράγει σε όλο και μεγαλύτερες ποσότητες, ώστε να μπορεί να καλύπτει αυτές τις καθημερινές στρεσογόννες καταστάσεις αλλά και να έχει και ένα περιθώριο λάθους.

Δηλαδή το σώμα παράγει όλο και μεγαλύτερες ποσότητες αδρεναλίνης (και τεστοστερόνης) ώστε να είναι σίγουρο ότι θα καταφέρει να ξεπεράσει και αυτόν τον κίνδυνο και τον επόμενο και τον επόμενο. '

Έτσι έχουμε φτάσει να αναρωτιόμαστε γιατί οι έρευνες που έκανε ο Dr. Baron-Cohen δείχνουν ότι τα έμβρυα που μεγάλωσαν σε ένα αμνιακό υγρό με αυξημένες ποσότητες τεστοστερόνης, θα καταλήξουν να εξελιχτούν σε αυτιστικά παιδιά με ένα ποσοστό που εξέπληξε και τους ίδιους τους ερευνητές. 

Ζούμε σε μια κοινωνία που έχει γίνει εχθρική προς την επιβίωση του ανθρώπινου είδους, και έτσι το ανθρώπινο είδος αναγκαστικά εξελίσσετε ώστε να καλύψει αυτή την κατάσταση και να έχει δυνατότητα επιβίωσης. Αλλά δεν εξελίσσετε όπως εμείς το είχαμε φανταστεί.

Από την μία δημιουργεί, παιδιά που είναι πολύ πιο ειρηνόφιλα, και με μεγαλύτερη έμφαση στην λογική αντί στα συναισθήματα (αφού τα συναισθήματα είναι αυτέ που οδηγούν σε διαμάχη και πόλεμο, ενώ η πνευματική διαμάχη οδηγεί σε γνώση και ανακαλύψεις τεχνολογικές, και από την άλλη δημιουργεί παιδιά που είναι λιγότερο επιρρεπή στα κοινωνικά πρέπει και στην ομαδοποίηση κοπαδιών, διότι έτσι μόνο δημιουργούνται στρατιωτάκια έτοιμα για μάχη. Η ίδια η εξέλιξη μας προσπαθεί να βρει νέους τρόπους επιβίωσης μας που να μας δημιουργούν λιγότερη ένταση και άγχος. 

Πολλοί θεωρούν τον αυτισμό μια μάστιγα, μια παγκόσμια επιδημία που πρέπει να καταπολεμηθεί. Έτσι μπορούν να καταναλώνουν κονδύλια πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων για δήθεν έρευνες θεραπείας και καταπολέμησης του αυτισμού μέχρι εξάλειψης του. 

Από την άλλη, παρόλο τα χρήματα που έχουν ξοδευτεί σε έρευνες παγκοσμίως είναι ακόμη άγνωστο τι προκαλεί τον αυτισμό και πως μπορεί να θεραπευτεί. Ίσως διότι απλά ο αυτισμός δεν είναι μια ασθένεια αλλά το φυσικό επακόλουθο του τρόπου που ζούμε, της κοινωνίας που έχουμε ιδρύσει και του καθημερινού μας άγχους. 

ΔΙΟΤΙ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΣΑΣ, ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ KANOYME KATI ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΜΑΣ ΜΠΟΥΚΩΝΕΤΕ ΜΕ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ ΚΑΙ ΛΕΤΕ "ΚΑΝΕΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΞΕΣΠΑΣΜΑΤΑ ΘΥΜΟΥ"... 

ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ;;; 

Το μυαλό μου πάει να κλατάρει από τον πόνο και την απελπισία που βιώνω καθημερινά, από την αδικία και τον ρατσισμό που βιώνουμε εμείς οι αυτιστικοί σαν να είμαστε οι σύγχρονοι λεπροί της κοινωνίας... όταν έχουμε πια καταθέσει τα όπλα στην προσπάθειά μας να μας ακούσετε και δεν σας μιλάμε πια, σιωπούμε απεγνωσμένοι, μας σταμπάρετε και πάλι με κάποια διάγνωση "επιλεκτικής αλαλίας" και εγώ δεν ξέρω τι άλλο... 

Δηλαδή επειδή θεώρησε κάποτε η επιστήμη, ότι εγώ σαν αυτιστική φέρομαι έτσι επειδή το δικό μου μυαλό έχει κάποια ανωμαλία την οποία ονόμασε "ΑΥΤΙΣΜΟ" αντί να μας αφήσει να ζούμε όπως ζούσαμε χιλιάδες χρόνια πριν βγάλει η επιστήμη αυτή την απόφασή της, μας αφαιρεί τώρα κάθε δικαίωμα, κάθε σεβασμό, μας βγάζει χαλασμένους με το έτσι θέλω και τελικά φτάνετε να τρομοκρατήστε όταν πια τσαντιζόμαστε και κάνουμε ξεσπάσματα θυμού;;; 

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΛΟΓΟ. ΑΚΡΩΣ ΠΑΡΑΛΟΓΟ!!! 

Αλλά και σε αυτή την κατάσταση, εγώ σαν αυτιστική, δεν έχω κανένα δικαίωμα να υπερασπιστώ το μυαλό μου, και να βάλω στη θέση τους όλους αυτούς που με βλέπουν σαν χαλασμένη. Πρέπει να ανεχτώ τα δικά τους μέτρα και σταθμά. Να ανεχτώ ότι με βλέπουν σαν χαλασμένη και μειονεκτική. 

O κύκλος παρεξηγήσεων άρχισε όταν μια ωραία ημέρα ένας δήθεν επιστήμονας αποφάσισε για δική του δόξα και φήμη, να γράψει ένα δοκίμιο για το πως ο Αυτισμός είναι μια αρρωστημένη κατάσταση του θεωρητικά νορμάλ ανθρώπινου μυαλού.

Αν κάποιος έγραφε κάτι ανάλογο σήμερα για το πως το μαύρο δέρμα είναι μια θεωρητικά αρρωστημένη κατάσταση του νορμάλ λευκού δέρματος, όπως είχε γίνει πριν 100 και χρόνια με τα Eugenics, η κατακραυγή θα ήταν παγκόσμια, αλλά στο θέμα του Αυτισμού κάθε τέτοια νοοτροπία είναι άκρως αποδεχτεί. 

ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΜΙΑ 30-ΕΤΙΑ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΝΟΙΑΣ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΜΗ ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΙ ΑΠΟ ΕΞΩ, ΥΠΟΒΟΗΘΑΤΕ ΚΑΙ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΕ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΛΑΣΕΙ ΤΟ STATUS QUO ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ... 

Η αντιπαράθεση που γίνετε προς εμάς τους αυτιστικούς σας περνά απαρατήρητη, διότι όταν προσπαθούμε να σας πούμε πως τα βλέπουμε εμείς τα πράγματα, σας μοιάζουν τα λόγια μας αντικοινωνικά, χωρίς συναισθήματα και επιθετικά!!!

Μοιάζει να μην μας βλέπετε και να μην μας ακούτε. Δεν μας σέβεστε σαν ισάξιούς σας. Γι' αυτό πολλές φορές σταματάμε να σας μιλάμε και σας φερόμαστε το ίδιο όπως μας φέρεστε και εσείς καθρεπτίζοντας την δική σας προς εμάς "κακιά" συμπεριφορά. Αλλά και αυτή μας την συμπεριφορά την παρερμηνεύετε και την νομίζετε για συμπεριφορά επηρεασμένη από την αρρώστια του Αυτισμού! 

Διότι βλέπετε μόνο την δική σας πλευρά, και πιστεύετε πως μέσα σε αυτή την μία -και μοναδική, νορμάλ και αποδεκτή κατά την γνώμη σας- και πρέπει εμείς οι αυτιστικοί να ζήσουμε και να σεβαστούμε τους τρόπους ζωής σας και τους νόμους και κανόνες της κοινωνίας σας, να προσαρμοστούμε στα δικά σας δεδομένα. Εσείς όμως παρ' όλο που δεν βλέπετε την δική μας πλευρά, την δική μας διάσταση, αυτή υπάρχει!

ΚΑΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΕΙΤΕ ΟΠΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, ΑΝΤΙ ΟΠΩΣ ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ. 

ΔΕΝ ΥΠΟΦΕΡΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΥΤΙΣΜΟ MAΣ, ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΗΣ ΠΟΥ ΕΣΕΙΣ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΕΤΕ. 

Πέρλα