Πανελλαδική Καμπάνια "ΔΩΣΕ ΦΩΣ"

Ο Σύλλογος μας ξεκινά την
1η Δεκεμβρίου 2008
την πανελλαδική καμπάνια


"ΔΩΣΕ ΦΩΣ "
Να Βγεί ο Αυτισμός από το Σκοτάδι της Αφάνειας και του Στιγματισμού"




'Εως τώρα οι ειδικοί που μαζί με τους γονείς φρόντιζαν και προστάτευαν τα αυτιστικά παιδιά. ‘Ηρθε τώρα η στιγμή να πάρουν στα χέρια τους αυτή την "φροντίδα και προστασία" των ανηλίκων αυτιστικών παιδιών, οι ίδιοι οι αυτιστικοί σε συνεργασία με τους γονείς τους.

'Οπως με κάθε άλλη αναπηρία ή καλύτερα διαφορετικότητα, και θα φέρω ως παράδειγμα τον αγώνα των τυφλών και κωφών, έτσι και εμείς οι αυτιστικοί θέλουμε να είμαστε αυτοί που θα αποφασίζουν για την εκπαίδευσή μας, την ζωή μας, και το μέλλον μας. Θέλουμε τα αποχτήσουμε τα δικαιώματα που μας ανήκουν σαν ισότιμοι πολίτες της Ελλάδος και της Ευρωπαϊκής Κοινώτητας.

Αν και υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα κάποια ελάχιστη μέριμνα και φροντίδα για τα παιδιά, απουσιάζουν εντελώς θεσμοθετημένα μέτρα για τους αυτιστικούς όταν μπουν στην ενηλικίωση, στη μέση ηλικία και στα γηρατειά. Στον Αυτισμό οι ίδιοι οι αυτιστικοί δεν έχουν καν φωνή, δεν έχουν δικαιώματα, δεν έχουν ισάξια μεταχείρηση διότι απλά ο αυτισμός δεν ανήκει κατά την γνώμη μας στους αυτιστικούς. Τον έχουν "απαγάγει" από τα χέρια μας οι ειδικοί, οι φαρμακευτικές εταιρίες, και οι εταιρίες προστασίας μας.

Από ποιούς ακριβώς μας προστατεύουν;

Δεν θέλουμε προστασία. Θέλουμε να μας αναγνωρίσει η κοινωνία, να δεί τον αγώνα που κάνουμε να επιβιώσουμε στην αφάνεια, στιγματισμένοι απο τους ειδικούς σαν την χειρότερη αναπηρία που υπάρχει. Τόσος είναι ο στιγματισμός του Αυτισμού που πολλοί λίγοι καν τον αναφέρουν! Τον λένε "πρόβλημα", "δυσκολία", "ιδιαιτερότητα" ή και "φάσμα" αρκεί να μην αναφέρουν την λέξη ΑΥΤΙΣΜΟΣ!!!

Εμείς οι αυτιστικοί ενήλικες που με πολύ αγώνα έχουμε καταφέρει να επιβιώσουμε μέσα στην κοινωνία, έστω και αν ζούμε απομονωμένοι και στην αφάνεια, εμείς είναι που αντιμετωπίζουμε σε κάθε βήμα αυτόν τον στιγματισμό.

'Αμα πούμε ότι είμαστε αυτιστικοί, δεν μας πιστεύουν. Πώς άλλωστε να μας πιστέψουν, όταν η εικόνα του αυτισμού στην Ελλάδα είναι ακόμη το παιδάκι με "κλασσικό" αυτισμό που δεν μιλάει, κουνάει το σώμα και τα χέρια του και δεν έχει επαφή με το περιβάλον του. Αντί για αυτιστικό μας πέρνουν για αγενή, για κακότροπο, για εγωιστή, για αντικοινωνικό και πολλά άλλα τέτοια.

Η ίδια η λέξη "Αυτιστικός" έχει παραποιηθεί. Στην βουλή ακούμε να μιλάνε για αυτιστικό κόμμα, για αυτιστικό βουλευτή, πολλές γυναίκες λένε τον άνδρα τους αυτιστικό άμα δεν είναι κοινωνικός, και αντί για "βρε βλάκα" η νέα μόδα είναι... "βρέ αυτιστικέ"!

Αλλά είναι όλοι αυτοί αυτιστικοί;

'Οχι βέβαια! Ο αυτισμός είναι τόσο στην αφάνεια που κανείς δεν ξέρει πραγματικά και ουσιαστικά, τι ακριβώς είναι Αυτισμός, τι κάνει ένα άτομο αυτιστικό, τι προβλήματα αντιμετωπίζει ένας με αυτισμό, και πως όλη αυτή η θεωρία σχετικά με τον Αυτισμό μπαίνει στην πράξη στην καθημερινή ζωή ενός αυτιστικού.

'Οπως λέμε κάποιον "τυφλό", άμα δεν δεί κάτι, ή "κουφό" άμα δεν ακούσει, δεν σημαίνει ότι ξέρουμε τι είναι τύφλωση άμα κλείσουμε για 5 λεπτά τα μάτια μας, όπως και δεν ξέρουμε τι είναι κώφωση άμα κάτσουμε μια ώρα σε μια ηχομονωτική καμπίνα!

'Ετσι με το να λέμε έναν "αυτιστικό", επειδή αυτό το άτομο ουσιαστικά εμφανίζει σε μιά δεδομένη στιγμή ή/και κατάσταση κάποια συμπεριφορά που μοιάζει με την συμπεριφορά αυτιστικού, δεν είναι δυνατόν να ξέρουμε τι σημαίνει να είσαι αυτιστικός και να ζεις καθημερινά με τον Αυτισμό!

Ο Αυτισμός είναι μιά ισόβια κατάσταση, όπως η τύφλωση και η κώφωση, που δεν θεραπεύεται ούτε μειώνεται με την πάροδο του χρόνου.

Ο αυτισμός όμως δεν μπορεί να διαχωριστεί απο το ίδιο το άτομο, όπως και η τύφλωση και η κώφωση δεν μπορούν να διαχωριστούν από τον τυφλό ή κωφό! Εδώ ένα απόσπασμα από την παρουσίαση που έδωσε ο Jim Sinclair (αυτιστικός και συγγραφέας) στη Διεθνή Διάσκεψη του 1993 που έγινε στο Τορόντο, σχετικά με τον αυτισμό και απευθυνόταν πρώτιστα στους γονείς:

Σας προσκαλώ κοιτάξετε τον αυτισμό μας, και κοιτάξετε τη θλίψη σας, από την προοπτική μας:
Ο αυτισμός δεν είναι ένα εξάρτημα.
Ο Αυτισμός δεν είναι κάτι που ένα άτομο έχει, ή ένα "κέλυφος" μέσα στο οποίο είναι παγιδευμένο ένα άτομο. Δεν υπάρχει κανένα κανονικό παιδί που κρύβεται πίσω από τον Αυτισμό.
Ο Αυτισμός είναι ένας τρόπος ύπαρξης. Είναι διάχυτος, χρωματίζει κάθε εμπειρία, κάθε αίσθηση, αντίληψη, σκέψη, συναίσθημα, και αντιμετωπίζει κάθε πτυχή της ύπαρξης. Δεν είναι δυνατό να χωρίσετε τον Αυτισμό από το άτομο -και εάν ήταν δυνατό, το άτομο που θα είχατε αφήσει μετά το διαχωρισμό δεν θα ήταν το ίδιο άτομο με αυτό που αρχίσατε.
Αυτό είναι σημαντικό, έτσι σκεφτείτε το για μια στιγμή:
Ο Αυτισμός είναι ένας τρόπος ύπαρξης.
Επομένως, όταν οι γονείς λένε "Μακάρι το παιδί μου να μην είχε αυτισμό," αυτό που λένε πραγματικά είναι, "Μακάρι το αυτιστικό παιδί που έχω να μην υπήρχε, και να είχα ένα διαφορετικό (μη-αυτιστικό) παιδί αντί αυτού."
Διαβάστε το πάλι.
Αυτό είναι που ακούμε όταν πενθείτε για την ύπαρξή μας. Αυτό είναι που ακούμε όταν προσεύχεστε για μια θεραπεία. Αυτό είναι που ξέρουμε, όταν μας λέτε μέσω των πιο δυνατών σας ελπίδων και ονείρων σας για μας:
Ότι η πιο δυνατή επιθυμία σας είναι να έρθει η ημέρα που θα πάψουμε να υπάρχουμε, και άγνωστοι που θα μπορείτε να αγαπήσετε θα κινούνται μέσα και πίσω από τα πρόσωπά μας...

Γι’ αυτό ο Σύλλογος μας αποφάσησε να αρχίσει αυτή την καμπάνια ώστε να γίνει ο αυτισμός, ο πραγματικός Αυτισμός, όπως τον βιώνουμε εμείς οι ίδιοι οι αυτιστικοί, γνωστός και να σταματήσει να είναι ένα στίγμα, αλλά να αρχίσει να είναι αυτό που πραγματικά είναι ο Αυτισμός: ένας τρόπος ζωής, ύπαρξης, κατάστασης, και νοοτροπίας που είναι αδιαχώριστα απο το ίδιο το άτομο!

Αλλά ποίος είναι ο Σύλλογος μας; Είναι ο Σύλλογος Ελλήνων Ενηλίκων Αυτιστικών Asperger και ΥΛΑ. ΥΛΑ σημαίνει Υψηλής Λειτουργικότητας Αυτισμός. Ο "αυτιστικός" μας σύλλογος δεν είναι μόνο ο πρώτος Σύλλογος στην Ελλάδα απο και για αυτιστικούς, αλλά και ο πρώτος συλλόγος με Πρόεδρο και Συν-Πρόεδρο!

Μιά και θέλουμε να υπάρχει ίση αντιπροσώπευση των ενηλίκων αυτιστικών αλλά και των ανηλίκων αυτιστικών, ο Σύλλογος μας έχει δύο Προέδρους: ένα Πρόεδρο που είναι ενήλικας αυτιστικός και ένα Πρόεδρο που είναι γονέας αυτιστικού παιδιού. Το υπόλοιπο Δ.Σ. αποτελείται απο ένα μείγμα ενηλίκων αυτιστικών και γονέων αυτιστικών παιδιών.

Είμαστε ένας Σύλλογος που ανυψώνει την φωνή των ιδίων των αυτιστικών. Ήρθε η στιγμή να ακούσει η Ελλάδα τους αυτιστικούς να μιλάνε και να διεκδικούν τα δικαιώματα τους.

Ο σκοπός της πανελλήνιας καμπάνιας μας είναι να ζητήσουμε από όλη την Ελλάδα να ακούσει την φωνή βοηθείας που σας ζητάμε, ώστε να γίνει ο Αυτισμός ισάξιος με τις αλλές διαφορετικότητες αντί να είναι ένα στίγμα.

Πως μπορείς να μας βοηθήσεις;

- Μάθε όσα μπορείς περισσότερα σχετικά με τον αυτισμό και τους αυτιστικούς
- Γίνε ομότιμο μέλος του Συλλόγου μας
- Γίνε δωρητής ή χορηγός των δραστηριοτήτων μας, ειδικά τώρα που ετοιμάζουμε σεμινάρια για τον Αυτισμό με τον παγκοσμίας φήμης καθηγητή Tony Attwood τον Μάιο του 2009 και ζητάμε χορηγούς για να καλύψουμε τα έξοδα αυτού του σεμιναρίου. Κατά την διαρκεια του σεμιναρίου, το βιβλίο του καθηγητή Tony Attwood “The Complete Guide to Asperger’s Syndrome”, θα είναι διαθέσημο για πρώτη φορά στα Ελληνικά.

Ελάτε να δείτε το έργο που κάνουμε και την Κοινώτητα Αυτισμού που έχουμε δημιουργήσει. Θα βρείτε όλες τις πληροφορίες στην ιστοσελίδα μας: http://www.aspergerhellas.org/ ή www.aspergerhellas.gr

Αν είσαστε στο facebook ελάτε να δείτε την σελίδα του Συλλόγου μας εκεί:
www.facebook.com/group.php?gid=31715619369


Καθώς και την σελίδα αυτής της καμπάνιας "ΔΩΣΕ ΦΩΣ" στο facebook:
http://apps.facebook.com/causes/131915?m=7bf7bab2

Σας παρακαλούμε ΔΙΑΔΩΣΤΕ όπως και όπου μπορείτε αυτή την ΚΑΜΠΑΝΙΑ, διότι αφορά το μέλλον χιλιάδων αυτιστικών παιδιών και ενηλίκων.

Σας ευχαριστούμε θερμά!!!

Πέρλα Μεσσίνα
Πρόεδρος και Αυτιστική Asperger
Συλλόγου Ελλήνων Ενηλίκων Asperger Αυτιστικών και ΥΛΑ

ΑΥΤΙΣΜΟΣ και Η ΘΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ

Μια μέρα είπε ΤΟ ΘΕΪΚΟ στον Αβραάμ, θελω να μου δείξεις την αγάπη σου, άλλωστε εγώ σε έπλασα, είσαι πλάσμα μου με μέρος δικό μου μέσα σου, διότι σου έδωσα το Φως μου για ψυχή να σε φωτίζει οσο βαδίζεις την κοιλάδα του Θανάτου.

Είναι η Μάνα αλλα και ο Πατερας σου, Ο ΘΕΪΚΟΣ γονιός σου. Χωρίς ένα γένος αλλά και με τα δύο μαζί. Δεν είμαι ο Θεός, ούτε η Θεά. Είμαι ΤΟ ΘΕΪΚΟ διότι είμαι και τα δύο ενωμένα. Είμαι το Γίν και Γιάνγκ μαζί.

ΤΟ ΘΕΪΚΟ ζήτησε απο τον Αβραάμ να του δείξει ότι τον αγαπά. Του ζήτησε να κάνει μια υπέρτατη θυσία. Να θυσιάσει το ίδιο του το παιδί.

"Εγώ στο έδωσα" του λέει και "Εγώ μπορώ και να στο πάρω"
"Αλλά, δεν θελω να στο παρω, .... Θελω να μου το ΔΩΣΕΙΣ ηθελημένα, να μου το δώσεις απο μόνος σου πίσω. Να το θυσιάσεις σε εμένα."

Με όλο τον πόνο της απόφασης αυτής, ο Αβραάμ είδε πως δεν είχε εκλογή.

ΤΟ ΘΕΪΚΟ, μπορούσε πράγματι να του πάρει τον μοναχογυιό του ανά πάσα στιγμή. Κανείς δεν εξουσιάζει τον θάνατο. Αλλά ο Αβραάμ είχε μια εκλογή, έστω και αν δεν έμοιαζε για εκλογή.

Μπορούσε να διαλέξει να το χάσει το παιδί του, ή να το προσφέρει απο μόνος του.
Το χάσημο και η προσφορά είχε άλλωστε το ίδιο αποτέλεσμα. Το παιδί του δεν θα ήταν πιά μαζί του. Αλλα τι θα έκανε; Θα το 'εχανε ή θα το έδινε ηθελημένα;

Ο Αβραάμ το έδωσε. Ξέρετε γιατί; Διότι το λάτρευε. Διότι σκέφτηκε "που αλλού θα είναι το παιδι μου πιό ασφαλές απο την αγκαλιά ΤΟΥ ΘΕΪΚΟΥ που γΈννησε και εμένα τον ίδιο;"

Αλλα θυμήθικε όμως, ότι ΤΟ ΘΕΪΚΟ ήταν που τον είχε διώξει απο τον παράδεισο. 'Αρα, ΤΟ ΘΕΪΚΟ δεν ηταν πάντα ή μόνο προστασία, ήταν και έξοση!

'Ηταν καλό ΤΟ ΘΕΪΚΟ ή κακό; Ηταν η θυσία κάτι καλό ή κακό; Ο Αβραάμ δεν μπορούσε να ξέρει. Ποτέ πριν στα 100 και χρόνια ζωής του δεν είχε βρεθεί μπροστά σε μιά τέτοια απόφαση.

Τι ήταν πραγματικά αυτή η θυσία; 'Ηταν ένας φόβος του Αβραάμ. Νόμιζε ότι ό,τι και να κάνει, θα έχανε το παιδί του. Ηθελημένα ή όχι.

Το έχασε όμως;

Δεν το έχασε αλλά κέρδισε και ένα κριάρι!

"Πρέπει να ηρεμίσω, να χαλαρώσω, γιατί το παιδί εισπράτει αυτή μου την απογοήτευση και τον πληγώνω καθημερινά άθελά μου και ναι να ψάξω να του δώσω την βοήθεια που χρειάζεται για να εκφραστεί, με όποιο τρόπο μπορεί εκείνος και οχι με τον τρόπο που εγώ περιμένω και θέλω να μου μιλήσει."

Λοιπον, μαμά μου καλή, με αυτή την σκέψη σου, έκανες ένα τεράστιο βήμα μπροστά. Κατ΄αρχάς, το ότι δέχθηκες να "θυσιάσεις" την εικόνα του "παιδιού σου", του "παιδιού σου" που ήταν το παιδί που έβλεπες τόσο καιρό σαν δικό σου, ένα παιδί που έπρεπε να αρθρώσει λέξεις για να σου "μιλήσει".

Διάλεξες να δώσεις, να θυσιάσεις, να αφήσεις να πεθάνει αυτή η λανθασμένη εικόνα του "παιδιού σου". Και σαν δώρο, μπορείς όχι μόνο να κρατήσεις το παιδί σου, αλλά θα έχεις και κάτι παραπάνω, το "κριάρι". Το ΘΕΪΚΟ δώρο, που θα στο δώσει το ίδιο το παιδί σου.

Διότι άμα του ζητάς κάτι και επιμένεις να στο δώσει, του κλέβεις, του αφαιρείς την ελευθερία αλλά και την πιθανότητα να διαλέξει, και ... να στο δώσει απο μόνος του!!!

'Αφησε το παιδί σου να σου κάνει δώρο αυτό που τόσο πολύ θες.

Σταμάτα να του ζητάς. Αντί αυτού άνοιξε έναν άλλο δρόμο επικοινωνίας. Αμα δεί το παιδί ότι μπορεί να σε εμπιστευτεί, όπως είχε δει ο Αβραάμ απο τον δικό του γονέα ΤΟ ΘΕΪΚΟ, το παιδί σου θα σου το δείξει απο μόνος του την εμπιστοσύνη που σου έχει με το νασπυ δώσει κάτι που έχει δικό του.

Χτήσε πάνω στα βήματα που σου δίνει. Γίνε εσύ μεν ο αρχηγός, αλλά δέξου και παραδέξου ότι εσύ δεν ξέρεις τον δρόμο. Το δρόμο τον ξέρει το παιδί σου και άμα του το επιτρέψεις, θα σου τον δείξει αυτό τον δρομο που περνά μέσα απο το "κέλυφος" του Αυτισμού (ή καλύτερα αυτό που βλέπεις ΕΣΥ σαν κέλυφος του Αυτισμού ενώ δεν είναι) και φτάνει ως την ψυχή του παιδιού σου.

Για να δω αν έχεις κατανοήσει αυτά που σου λέω, θα σε ρωτήσω να λύσης ένα γρύφο.

Ενας γονέας και ενα παιδί βαδίζουν μαζί. Ο δρόμος είναι πολύ στενός και δεξιά και αριστερά εχει ένα πολύ βαθύ χαντάκι που μαζεύει το νερό της βροχής. 'Εβρεξε και είναι γεμάτο και επικύνδινο.

Ο γονέας και το παιδί βαδίζουν στον δρόμο μαζί. Ο γονέας ειναι ο αρχηγός, αλλά δεν ξέρει που πάει, ο δρόμος έχει τόσα πολλά παρακλάδια που μπορείς ευκολα να χαθεις και δεν μπορεις να γυρίσεις πίσω. Χρειάζετε το παιδί να του δείχνει πιό δρόμο να πέρνεις. Σαν αρχηγός πρέπει να είσαι μπροστά από το παιδί, αλλά άμα είσαι μπροστά από το παιδί, το παιδί δεν βλέπει τον δρόμο που έρχεται ώστε να σου λέει σωστά πιό να διαλέξεις. Από την άλλη, άμα βάλεις το παιδί μπροστά γίνετε αυτόματα ΕΚΕΙΝΟ ο αρχηγός και εσύ του είσαι άχρηστος, μιά και θα είναι το ίδιο αρχηγός, αλλά και αρχηγός που ξέρει τον δρόμο!!!!

Πως πρέπει να βαδίσουν οι δύο ώστε να είναι όλα όπως πρέπει; Να βλέπει το παιδί τον δρόμο, να είναι ο γονέας ο αρχηγός, αλλά και να μην πέσει κανείς στο χαντάκι;

Σταματήστε εδώ για λίγο και σκεφτήτε την απάντησή σας. Ποιός θα πάει μπροστά ο γονέας ή το παιδί, και ποιός θα ακολουθεί;

'Αμα πάει μπροστά το παιδί γίνετε αυτόματα εκείνο αρχηγός και εσείς ένα άχρηστο "παιδί". 'Αμα πάει ο γονέας μπροστά θα χαθούν στα σύγουρα, διότι δεν βλέπει που να πάει αλλά βλέπει χιλιάδες παρακλαδόσεις του δρόμου και δεν ξέρει που οδηγούν. Πώς θα λυθεί αυτό το πρόβλημα;

Βρήκατε την λύση;

Θα πάρει ο γονέας το παιδί στην ΑΓΚΑΛΙΑ του!!!
Θα είναι και οι δύο μπροστά χωρίς κανείς απο τους δύο ούτε να χάνει, αλλά ούτε να κινδυνεύει να πέσει στο χαντάκι. Το εξτρα δωρο (το κριάρι) είναι ότι τώρα μαζί ξέρουν και που πάνε.

Αυτο το "δώρο" της αγκαλιάς, είναι το κριάρι. Διότι με το να δώσει ΤΟ ΘΕΪΚΟ στον Αβραάμ το κριάρι δεν τον ΧΩΡΙΣΕ απο το παιδί του, του επέτρεψε να το έχει και να μπορεί να το αγκαλιάσει πολλές ακόμη μέρες!!!

Επέτρεψε στον Αβραάμ να ΕΧΕΙ και να ΚΡΑΤΗΣΕΙ = ΑΓΚΑΛΙΑΣΕΙ!!!!

'Ομως η θυσία του Αβραάμ δεν τελειώνει εδώ! Παρόλο που νομίζουμε ότι τελείωνει, κάνουμε ένα βασικό λάθος!

Ο Αβραάμ δέχεται να κάνει την θυσία προς ΤΟ ΘΕΪΚΟ και ΤΟ ΘΕΪΚΟ του χαρίζει ενα τεράστιο κριάρι! Ανταμοιβή υπακοής θα νομίσετε.... Λάθος!!!!!

Διότι η θυσία του Αβραάμ έχει δύο πλευρές, όπως όλα, όπως και το ίδιο ΤΟ ΘΕΪΚΟ που είναι δυό πλευρές (αρσενική και θυλική, Υίν και Υάνγκ) έτσι και η θυσία έχει δυό πλευρές, μόνο που η Βίβλος έχει "ξεχάσει" να μας βοηθήσει να εννοήσουμε την άλλη πλευρά αυτής της θυσίας.

Μας δείχνει την υπακοή, τον σεβασμό προς της επίκληση ΤΟΥ ΘΕΪΚΟΥ και την επιβράβευση αυτής της (καλής;;;) συμπεριφορας. Πολύ συμπεριφορικό και ΑΒΑ έτσι;;;

Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ΤΟ ΘΕΪΚΟ μας έχει δώσει και το δικαίωμα της εκλογής!

Πως συνδιάζονται αυτά τα δύο; Μοιάζει και αυτό σαν ένα γρύφο! 'Αμα μου λες να κάνω κάτι και το κάνω, δεν έχω εξασκήση το δικαίωμα της εκλογής που έχω, διότι αυτό το δικαίωμα υπαγορεύει, ότι μπορώ και έχω την εκλογή να αρνηθώ να κάνω αυτό που μου ζητάς! Είναι δικαιωμά μου και το να αρνηθώ, όπως είναι και το να δεχθώ να το κάνω!

Γιατί η μία εκλογή επιβραβεύεται και η άλλη όχι; ΤΟ ΘΕΪΚΟ μου έδωσε εμένα το δικαίωμα να διαλέξω. Αν είνει οι δύο εκλογές ισάξιες και εξίσου καλές, ή εξίσου κακές, η λογική λέει ότι θα έπρεπε ΤΟ ΘΕΪΚΟ να επιβραβεύσει τον Αβραάμ και όταν του αρνιόταν να του θυσιάσει το παιδί του.

'Αλλωστε πουθενά δεν γράφει η Βίβλος ότι ΤΟ ΘΕΪΚΟ του είπε "'Αμα δεν το θυσιάσεις, θα στο πάρω με το έτσι θέλω, μιά και εγώ στο έδωσα."

Αυτό που ζήτησε ΤΟ ΘΕΪΚΟ απο τον Αβραάμ ήταν μια εικονική αναπαράσταση της άγαπης που είχε ο Αβραάμ προς ΤΟ ΘΕΪΚΟ! (πολυ αυτιστικό αυτό, να του ζητήσει να κάνει την αγάπη εικόνα = θυσία!!!)

Του είπε "Εγώ στο έδωσα, Εγώ μπορω και να στο πάρω". Αλλα, δεν είπε "θέλω να στο πάρω", είπε "Θέλω να μου το ΔΩΣΕΙΣ". Και δεν είπε καν "Αμα δεν το θυσιάσεις, θα στο πάρω με το έτσι θέλω!"

Αυτή την διαδικασία σκέψης, ότι θα το χάσει το παιδί του ούτως ή άλλοως, την έκανε ο ίδιος ο Αβραάμ, με την λογική του πατέρα. Το αστείο και παράξενο σε όλη αυτή την ιστορία είναι, ότι η Βίβλος δεν αναφέρει την άποψη της μάνας. Τι είπε και τι έκανε η μάνα όταν ο άνδρας της της λέει νωρίς το πρωί, "Ξέρεις, πάω να θυσιάσω τον μικρό, και επιστρέφω!"

'Ετσι έχουμε δύο απόψεις.

Την άποψη ΤΟΥ ΘΕΪΚΟΥ που ζητά μιά θυσία και δίνει ένα δικαίωμα εκλογής, και την άποψη του ανθρώπου, που ξέρει ότι ο ίδιος δεν ειναι παντοδύναμος σαν ΤΟ ΘΕΪΚΟ και νομίζει ότι 'Ο,ΤΙ και να διαλέξει (να θυσιάσει ή όχι) το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο μιά και θα χάσει το παιδί του ούτως ή άλλως!

Κάπως έτσι σκέφτονται και πολλοί γονείς. Αφού μου έχει "απαγάγει" ο Αυτισμός το παιδί μου, και δεν το έχω, μπορώ τώρα να το θυσιάσω και εγώ στην κοινωνία, στην επιστήμη, να τους το "δώσω" ηθελιμένα, μπας και μου το ανταλλάξουν με κάτι άλλο, έστω ένα τεράστιο κριάρι που θα μου δείνει κάποιο οικονομικό ώφελος!!!

'Ελα όμως που ΤΟ ΘΕΪΚΟ είναι και αυτιστικό και έχει το αίσθημα της απόλυτης ισότητας και απόλυτης δικαιωσύνης και όταν έκανε τον άνθρωπο τον έκανε όσο παντοδύναμο είναι και ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΘΕΪΚΟ!!!

'Ετσι όταν ΤΟ ΘΕΪΚΟ δίνει το δικαίωμα της εκλογής επιβραβεύει ό,τι και να διαλέξεις διότι έτσι δείχνεις ότι έχεις δεχθεί την ελευθερία αλλά και την ευθύνη της εκλογής σου.

Σε επιβραβεύει με ότι εκλογή κάνεις εδώ πάνω στη Γη. 'Αμα κλέψεις, και καταφέρεις να ξεφύγης δεν σου ρίχνει κεραυνό. Αμα σκοτώσεις και δεν σε πιάσουν δεν σου σκοτώνει ό,τι αγαπάς.

Αυτή ειναι η απόλυτη δικαιωσύνη, που σαν απόλυτος δίκαιος δικαστής ΤΟ ΘΕΪΚΟ σου έδωσε το δικαίωμα μιάς εκλογής μεταξύ δύο πραγμάτων!

'Οταν εξασκείς το δικαίωμα αυτό δεν σε τιμωρεί στην Γη. Αλλά επειδή φέρεις την ευθύνη της εκλογής σου, η ίδια η ζωή σου αλλάζει με κάθε εκλογή που κάνεις και έτσι διαλέγεις, μέσα απο τις εκλογές σου τον δρόμο που σε φέρνει να ζεις σε ενα παράδεισο ή σε μια κόλαση.

'Αμα κλέβεις και σκοτώνεις, άμα λες ψέματα ή κάωεις κακό το ξέρεις. 'Οτι έχεις κάνει το ξέρεις και το κουβαλάς μέσα σου. 'Οσο πιο πολλά κουβαλάς τόσο πιο βαριά είναι η ψυχή σου. 'Οσο πιο βαριά είναι, τόσο πιο δύσκολα περπατά πάνω στη Γη (γι' αυτό και χρειάζετε ακριβά οχήματα ίσως...) 'Οσο πιο δύσκολα περπατά, τόσο η Γη γίνετε κόλαση διότι άμα κάτι δεν κινηθεί, δεν "βαδίσει", τεματώνει και βρωμά! Εξ' ου και το παν ρέει! 'Αμα τελματώσεις θα είσαι αιώνια σε μια κόλαση και θα υποφέρεις απο το βάρος όσων κουβαλάς μέσα στη ψυχή σου.

Ο σωματικός πόνος δεν μετράται καν με τον πόνο της ψυχής!!!

Το σώμα έχει την ανδρεναλίνη που είναι ενα φυσικό ανασταλτικό του φυσικού πόνου διότι μαζί με την τεστοστερόνη, ελευθερώνει και ενδορφίνες μέσα στο σώμα. Το κάνει αυτό διότι 'αμα είναι να παλέψουμε να σωθούμε, και τραυματιστούμε να μην νοιώσουμε πολύ πόνο και έτσι να μπορούμε να συνεχίσουμε την μάχη της επιβίωσης. 'Οσο πιο πολλή ανδρεναλίνη παράγει το σώμα τόσο και πιό λιγώτερο πόνο θα νοιώσουμε.

Η ψυχή όμως δεν έχει τέτοιο ανασταλτικό πόνου. Η ψυχή ειναι γυμνή, άυλη, δεν εκρίνει ορμόνες και τα σχετικά. Η μόνη προστασία της ψυχής ειναι η Αλήθεια, και η Αγάπη. Η Αγάπη ειναι η ασπίδα που περιβάλει την ψυχή σαν μια ΑΓΚΑΛΙΑ, και η Αληθεια που είναι κοφτερή σαν μαχαίρι είναι το σπαθί, η πύρινη ρομφαία που κρατάν οι Αρχάγγελοι!

Ας γυρίσουμε στον Αβραάμ. Χωρίς της έγκριση της γυναίκας του (που άλλωστε κύησε και γέννησε το παιδί του), χωρίς καν να την καλέσει να είναι μαζί του, στο πλάι του την στιγμή αυτή την τόσο βασική, ο Αβραάμ πάει να θυσιάσει το μοναχοπαίδι του, που περίμενε κάπου ένα αιώνα να αποκτήσει μια και η Σάρα όταν έμεινε έγκυος ήταν κάπου 100 χρονών...

Ο Αβραάμ είχε κάνει την εκλογή του. Να δώσει το παιδί του στον τον Γονέα του και να ολοκληρώσει, κλείση τον συμβολικό κύκλο της ζωής. Ο γονέας ΤΟ ΘΕΪΚΟ, του λεει ευχαριστώ, παρε τώρα και ένα τεράστιο κριάρι και του το στέλνει αυτόματα.

Η Βίβλος μας λέει οτι ο Αβραάμ θυσίασε το κριάρι και όλοι ζήσαμε καλά.

'Οχι αγαπητοί μου φίλοι. Η Βίβλος δεν λέει ΜΟΝΟ αυτό. Διάβαστε προσεχτικά!
Λέει ότι αφού εμφανίστηκε το τεράστιο κριάρι, εμφανίστηκε και ο 'Αγγελος του Θανάτου με την πύρινη ρομφαία του!

Δηλαδή, ο Αβραάμ για ΑΚΟΜΗ μια φορά είχε μιά εκλογή να κάνει. 'Αλλωστε ήταν ο ίδιος και όλη η οικογένειά του βοσκοί, νομάδες, είχαν πρόβατα και γίδια που τους έδειναν τροφή, μαλλί να φτιάχνουν ρούχα και αντίσκοινα με αυτό, κρέας για τις γιορτές, κόκκαλα για όπλα, και πολλά ακόμη. Το πρόβατο όπως και η αγελάδα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν απο τον άνθρωπο μέχρι το τελευταίο τους μόριο.

Ο Αβραάμ έπρεπε λοιπόν και πάλι να διαλέξει μεταξύ δυο πιθανοτήτων. Ποιόν θα έδινε στον 'Αγγελο του Θανάτου; Το παιδί του που ήταν σάρκα και αίμα του, ή το τεράστιο κριάρι που ήταν ο υλικός πλούτος;

Θα μπορούσε να αρπάξει το κριάρι στην αγκαλιά του και να πει στο παιδί "έλα" με αποτέλεσμα να το χάσει το παιδί μιά και μόνο που ήταν θα το έρπαζε εύκολα ο Αγγελος που κατέβαινε. (Αλλά ηταν αόρατος στον Αβραάμ! 'Αλλη μιά λεπτομέρια που δεν την ξεκαθαρίζει η Βίβλος, διοτι αμα τις έλεγε καθαρά, η όλη εικόνα της θυσίας θα είχε αλλάξει πάρα πολυ!)

Ο Αβραάμ έδειξε όμως ότι ήταν παντοδύναμος, διότι κατάφερε να είναι στην παρουσία του Αγγέλου του Θανάτου, αλλά και να γυρίσει και ο ίδιος και το παιδί του σπίτι ζωντανοί! (Πρός μεγάλης ανακούφισης της μαμάς που στο μεταξύ τραβούσε εν το μεταξύ τα μαλλιά της απο την απελπισία...)

Αυτό, το πόσο παντοδύναμος είναι ο άνθρωπος, έχει ξεχάσει να μας το ξεκαθαρίσει η Βίβλος. Μας λέει ότι είμαστε φτιαγμένοι "κατ' εικόνα και ομοίωση ΤΟΥ ΘΕΪΚΟΥ" αλλά δεν καθορίζει πιά είναι αυτή η "ομοίωση"... Αν ΤΟ ΘΕΪΚΟ ειναι παντοδύναμο, έτσι είναι και ο άνθρωπος αλλά το έχουμε ξεχάσει, έχουμε ξεχάσει την παντοδυναμία της ψυχής μας, και φυσικά κανείς δεν ενδιαφέρεται να μας το θυμίσει.

Γιατί δεν μας το θυμίζει κανείς; Διότι άμα έχουμε ξεχάσει την παντοδυναμία της ψυχής μας, διότι σαν μέρος που είναι ΤΟΥ ΘΕΪΚΟΥ ειναι αθάνατη όπως και ΤΟ ΘΕΪΚΟ, και μπορεί και κάνει θαύματα όπως και ΤΟ ΘΕΪΚΟ, και μπορεί και αλλάζει την ενέργεια του σύμπαντος όπως και ΤΟ ΘΕΪΚΟ, άμα τα έχουμε ξεχάσει όλα αυτά, ... γινόμαστε αδύναμοι. Ένα υλικό σώμα που μπορεί η πυρινη ρομφαία να δρέψει.

Και ένας αδύναμος μπορεί εύκολα να διαχειριστεί από έναν άλλο σαν να είναι μαριονέττα, να φτάσει να "πουλήσει" την ψυχή του σε όποιον του δώσει προστασία, του δώσει εύκολη επιβίωση, του δώσει άνεση, και το πιό σημαντικό... του δώσει υγεία και "αιώνια" ζωή (κάτι σαν την αιώνια νεότητα και ζωή της επιδερμίδας σας άμα αγοράσετε το τάδε καλυντικό).

Αυτό το ψεύτικο όνειρο μας πουλά η μη-αυτιστική (νευροτυπική) κοινωνία στην οποία θέλετε τόσο εύκολα να εντάξετε τα παιδιά σας. Μιά κοινωνια που έχει γίνει "Θεός" αλλά δεν είναι ΤΟ ΘΕΪΚΟ, και σας ζητά να θυσιάσετε τα παιδιά σας σε αυτή όπως ο Αβραάμ.

Θα το κάνετε όμως;

Ειναι η κοινωνία παντοδύναμη ή είσαστε εσείς οι παντοδύναμοι εφ' όσον έχετε μέσα σας στην ψυχή σας τα δύο που σας κάνανουν παντοδύναμους: την Αλήθεια και την Αγάπη;

ΤΟ ΘΕΪΚΟ έδωσε το δικαίωμα της εκλογής, και το βάρος της ευθύνης της εκλογής. Ό,τι και να διαλέξεις ΤΟ ΘΕΪΚΟ θα σου επιτρέψει να το φέρεις εις πέρας, καλό ή κακό, σωστό ή άδικο, όλα είναι ΙΣΑ, όπως οι δυό πλευρές σε ένα νόμισμα ειναι ίσες. (Είναι ίσες αλλά δεν είναι ΙΔΙΕΣ!)

Αυτή είναι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ που μας έδωσε ΤΟ ΘΕΪΚΟ.

Η απόλυτη ελευθερία που έδωσε στην ψυχή μας είναι να έχει το δικαίωμα της εκλογής, όποια και άν είναι αυτή η εκλογή!!!!!!!!


Περλα

Εχθρος ή Φιλος; Πως το μαθαινουμε αυτο;

Δεν περιμένω τιποτα! Δωσε ή μην δωσεις. Παρε ή μην περνεις. Κανειμονο αμα μπορεις, μην δεχεσε ευκολα συμμαχιες, προσεχε μηνεμπιστευτεις, εισαι κοριτσι εισαι πιο αδυναμη απο οτι νομιζεις...

Ηχοι απο το παρελθον στα αυτια μας. Ηχοι απο μια εποχη που ζουσαμε σε ενα αλλo "μερος" σαν να ειμασταν σε εναν απομονωμενο πλανητη. Το σπιτι μας, ηταν απομονωση προστασια. Προστασια σαν την κοιλια, την μητρα.

Εισουν εσυ εκει μια μερα ξαφνικα. Ησουνα καπου σκοτεινα. Ηταν και ησυχα και μπορουσες και ακουγες κατι ηχους που δεν ηξερες οτι ηταν αυτο ηχος. Το ακουγες οχι με τα αφτια σου αλλα με το σωμα σου, μεσα απο το υγρο, το δερμα σου, τα κοκκαλα σου, ολ ασου τα μορια: μπουμ μπουμ, μποοουμ μποοουμ, μπουμ μπουμ, μποοουμμποοουμ... τοσο ρυθμικο σαν μια σταματητη μηχανη, σου μετραγε τον χρονο.

Και ο ηχος αυτος ηταν αυτο που παντα ηξερες, ειχες γεννηθει σε εναν κοσμο μαλακο, ζεστο, χωρις βαρυτητα, με κινηση, με παλυριες, με ηχους σαν ενα ακρογιαλι και μεσα απο ολα αυτα η ασταματητη μηχανηπου μετραγε τον χρονο.

Η μανα ζωντανη σε ετρεφε, σε μαγαλωνε ωστεμια μερα να ... γεννηθεις!

Αλλα αυτο εσυ δεν το ηξερες. Ηξερες εναν κοσμο που ειχε κυματα και μποοουμ μποοουμ... αυτα ηξερες. Και ξαφνικα μια μερα κατι αλλαζει. Ξαφνικα ανακατωσουρα, αλλαγες ξαφνικες, σφιξημο, σκληρο οχι μαλακο.

Της μαμας της ειπανε οτι ηταν απλα μια αντιδραση του σωματος. Οτι ηταν ισως ορμονικα, ισως γεννετικα προβληματα εγκυμοσυνης μια και τα ειχε και η γιαγια σου, και της εδωσαν ενα χαπι και την εστειλα σπιτι.

Εσυ ομως απο μεσα ειχες κατατρομαξει, ηταν σαν ξαφνικα κατι να ειχε παει να σκοτωσει. Σκοτωμα, δεν ειναι τιποτα αλλο απο τη ξαφνικη αλλαγη της ρουτινας που λεγετε ζωη. Καθε αλλαγη βαζει ενα συναγερμο.

Συν + αγερμο,
αγερμο = ξυπνημα,
συν + ξυπνημα = ξυπναμε ολοι μαζι.

Ο συναγερμος, σου εκανε το μυαλο σου να γνωρισει τι ειναι φοβος, τιειναι αγχος.

Αγχος = αγχονωμαι,
ειμαι αγχομενος = ειμαι κρεμμασμενοςστην αγχωνη και προκειται να πεθανω κρεμμασμενος
Αγχος ειναι οφοβος του θανατου.

Λοιπον, πως τρομαξα εκει μεσα που ειμουνα; Το εμαθα απο την μαμα. Το αιμα της μου το ειπε οταν εφερε τις ορμονες της και μαζι με αυτες και την αυξημενη της ανδρεναλινη και τεστοστερονη, την ορμονη του φοβου της. Κατι ειναι που εκανε την μαμα να τρομαξει, να φοβηθει πρωτη. Ανεβηκε η δικη της αδρεναλινη και ειπε στο σωμα της συναγερμος, αλλα το ειπε και στο παιδι της.

Ο συναγερμος χτυπα και στους δυο. Εσυ εκει μεσα στα σκοτεινα, δεν εχεις ακουσει και δεν εχεις δει τι τον προκαλεσε, αυτα που βλεπεις ειναι τα ονειρα σου, οι σκεψεις οι δικες, οι πρωτες συνδεσεις των νευρονων του εγκεφαλου σου.

Νοιωθεις ομως τον φοβο στο σωμα σου.

Με το που θα ερθει η αδρεναλινη και η τεστοστερονη, μπαινει και το δικο σου σωμα σε συναγερμο και αλλαζει,αντιδρα οπως ποτε πριν δεν ειχες νοιωσει και αυτο σε τρομαζει. Ο τρομος στο εμβρυο ερχεται απο τα μεσα, απο το ιδιο το μυαλο του που και αυτο αντιδραστην ορμονη.

Ετσι μαθαινει το σωμα μας να παραγει αυτη την ιδια ορμονη, που θα μας προστατευει απο τον κινδυνο διοτι τωρα που ξερουμε τι συναγερμος και τι ειναι φοβος, μπορουμε να μαθουμε και να τον αντιμετωπιζουμε.

Η ευθυνη σας σαν ενηλικας σου ειναι μαθεις να χαλαρωνεις ωστε να ελευθερωθει πρωτα το δικο σου μυαλο το αγχος, τον φοβο μας που ειναι το ενστινκτο της επιβιωσης, μετα οταν εχετε χαλαρωσει, ηρεμησει, σε κατασταση μη-αγχους το μυαλο μαθαινει πιο καλα να κατανοει την γλωσσα των παιδιων σας, και μετα μπορειται να μαθετε να μιλατε μαζι τους, ωστε να τα γνωρισετε και απο μεσα. Διοτι και αυτα θελουν να γνωρισουν με ποιους μενουν μεσα στο ιδιο αυτο σπιτι.

Το σπιτι ειναι δικο τους οσο και δικο σας.

Το ξεχνατε αυτο.

Εσεις ηρθατε σε αυτο το σπιτι, αυτα γεννηθηκαν εδω. Ειναι δικο τους απο πολυ πιο πριν απο εσας συνφωνα με την δικη τους λογικη. Η αυτιστικη τους λογικη σπαει κοκκαλα, τα κοιτα απο ολες τις μεριες. Ακουει τι του λετε και τα ταξινομει. Απο ιστοριες που τους εχετε πει εχουν κατανοησει οτι απο ολους εσας εκει μεσα, μονο τα ιδια εχουν γεννηθει εδω, οι αλλοι ηρθατε μετα.

Στο δικο τους χρονοδιαστημα ο χρονος παει προς τα πισω, αναποδα. Μετα το 12 ειναι το 11. Μετα το 10 ειναι το 9. Γιατι οχι; Οταν λετε 345 διαβαζετε πρωτες τις εκατονταδες, μετα τις δεκαδες και μετα τελευταιες τις μοναδες.

Αλλα η σωστη σειρα ειναι αλλοιως. Πρωτα ηταν το ενα, που διπλασιαστικε ωστε να γινει δυο και γεννησαν αλλο ενα που τα εκανε τρεια, και αυτο παντρευτιηκε και εγινε το 4 και εκαναν αλλο ενα και εγιναν 5 και ουτω καθ' εξεις...

Αλλα εμεις τους διαβαζουμε τους αριθμους αναποδα 345. Ενω ειναι 543 σωστα: οι μοναδες ειναι οι πρωτες.Το ενστινκτο μας ξερει κατι που οσο μεγαλωνουμε ξεχναμε. Γεννιωμαστε μωροι, μωρα ανιδεα, και μεσα απο την ζωη μας μαζευουμε γνωση, σαν ωριμα φρουτα τα μαζευουμε σε ενα καλαθι.

Πολυ χαζο αυτο, διοτι αμα σκονταψουμε πανε τα φρουτα. Δυο καλαθια ειναι πιο σοφο. Αμα χασεις το ενα εχεις το αλλο. Καθημερινα στην ζωη μας βρησκομαστε μπροστα σε μια εκλογη. Να το κανω ή μα μην το κανω. Αυτο ειναι ολο.

Οποιες μορφες και να περνει, οπως και εμφανιζεται η εκλογη ειναι παντα ΜΙΑ και η ΑΥΤΗ: να το κανω ή να μην το κανω. Σε ολα. 'Ο,τι και να ειναι το δειλλημα αυτες ειναι ΠΑΝΤΑ οι δυο εκλογες.

Πρεπει ομως να κανεις το εξεις. Ενα να μαθεις γιατι να υπαρχουν δυο εκλογες και οχι μια; Ευκολο αυτο. Για να εχεις ελευθερια να μπορεις να διαλεξεις. Ποιος ειπε οτι ΠΡΕΠΕΙ να ειναι οι εκλογες δυο. Ειπες οτι πρεπει να διαλεξουμε αναμεσα σε δυο.

Εγω λεω οτι υπαρχει και μια τριτη εκλογη. Που δεν φαινεται με την πρωτη ματια.

Η τριτη εκλογη ειναι: και τα δυο.

- ή το ένα
- ή το αλλο
- ή και τα δυο

Τρεις οι εκλογες εχουμε, οχι δυο. Το αυτιστικο μυαλο που ειναι τρισδιαστο στην σκεψη του ξερει οτι υπαρχει και η εκλογη της αφης που ειναι "και τα δυο"!!!

Λοιπον, δεν χρειαζεται να κανεις πολλα.Θελω να ηρεμησεις, να ζητησεις υποστηριξη, κατανοηση, αλληλεγγυη μεταξυ σας σαν γονεις, ωστε να μαθετε και στα παιδια σας πως να γινουν ποιο κοινωνικα. 'Ο,τι βλεπουν θα το μυμηθουν για να δουν που τους βγαζει: σε κατι καλο ή σε κατι κακο.

Δεν εχουν τις δικες σας γνωσεις. Η ζωη μεσα στο σπιτι τους μοιαζει με το γνωστο αστειο σχετικα με τους Βρεττανους και την Ινδια. Πανε οι Βρεταννοι στην Ινδια, και φωναζουν την ακαλυψα, ειναι δικη μου και την κανουν με το ετσι θελω μερος της αυτοκρατοριας τους καιτους ζητανε και να πληρωνουν φορο.

Σαν να μπαινω εγω στο σπιτι σου να λεω το ανακαλυψα και να γινομαι ο αφεντης. Ετσι νοιωθουν τα παιδια διοτι για αυτα εισαστε ξενοι. Τους το ειπατε οτι δεν εχετε γεννηθει εκει σε αυτο το σπιτι αλλα ηρθατε μετα. Αυτη ειναι η δικη τους λογικη.

Εισαστε εισβολεις στο δικο τους βασιλειο. Και γινατε με το ετσι θελω αφεντικα και αυτα οι ιθαγενεις του σπιτιου αυτου, δεν εχουν καμμια εξουσια επανω σας. Ειναι υπο ολικη κατοχη. Ετσι βλεπει το μυαλο του παιδιου τον γονεα εως οτου αρχισει να διαβαζει την συμπεριφορα του και να την αντιγραφει και να την μαθαινει ωστε να μαθει να επιζει οπως ο γονεας. Απο εσας χρειαζονται τα παιδια να μαθουν να επιζουν.

Χωρις την προστασια κανενως, αλλα με την βοηθεια των αλλων που ειναι σαν και το ιδιο αυτιστικοι. Διοτι εκεινοι θα σου δειξουν τον σεβασμο και την αγαπη που αξιζεις. Πρωτογνωρα αυτα τα αισθηματα οχι μονο για τα παιδια αλλα και για το παιδι μεσα σας. Το παιδι που εισαστε και εσεις οι ιδιοι.

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΟΛΟΙ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΣΩΜΑ ΠΟΥ ΓΕΡΝΑΕΙ. ΔΙΟΤΙΑΠΛΑ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΙΩΝΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΑΓΝΗ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ.

Γιαυτο πιστευουμε εμεις οι αυτιστικοι ο,τι μας λενε και δεν κατανοουμε τα αστεια διοτι δεν εχουμε πονηρια, δεν εχουμε κακοηθεια, δεν θελουμε ουτε να προσβαλουμε ουτε να προσβληθουμε. Θελουμε ισοτητα, ιση μεταχειρηση.

Αυτα ειναι τα δικαιωματα που θελω για τους αυτιστικους στην Ελλαδα.

Αυτισμός και η επίδραση της γλουτένης κι καζείνης

Βρίσκομαι εδώ ως μητέρα του παιδιού 6,5 ετών με αυτισμό. Γεια σου Πέρλα, δεν έχουμε γνωριστεί ακόμη αλλά είμαι σίγουρη ότι θαγίνει κι αυτό στο μέλλον. Τον τελευταίο χρόνο παιδευόμαστε με τη δίαιτα χωρίς γλουτένη κικαζείνη και διάφορα συμπληρώματα -θα ήθελε να δω αν υπάρχουν κι άλλοιπου τα έχουν δοκιμάσει. Ποιά η γνώμη σου Πέρλα; Έχεις άποψη γιάυτό;

Γειά σου Πέρλα, είμαι πατέρας κόρης πεντέμιση ετών πού πρόσφατα διαγνώστηκε ως αυτιστική-Ασπεργκερ αλλά εδώ και τρία χρόνια ψάχνω να βρω την αιτία των προβλημάτων της (χρειάστηκα 3χρόνια γιά να συναντήσω το ιδρυμα που μου έδωσε σαφή διάγνωση, όλοι οι άλλοι τόσα χρόνια ήταν όλο ασάφειες και μισόλογα). Αυτά τα 3 χρόνια λοιπόν έχω δοκιμάσει αν όχι τα πάντα τουλάχιστον πάρα πολλά.

Αυτή η δίαιτα γλουτένης δίνεται κυρίως γιά να αντιμετωπιστούν προβλήματα αλλεργιών-(αλλεργικής ωτίτιδας π.χ. που μειώνει τηνακουστική δυνατότητα του παιδιού). Το μειονέκτημά της είναι ότι τα πιθανά αποτελέσματα της έρχονται μετά από πολύ καιρό. Στην δικιά μας περίπτωση η αλλεργία υποχώρησε αλλά δεν μπορέσαμε να κρατήσουμε το παιδί μακρυά από το ψωμί ή τις τυρόπιτες, οπότε μετά από έναν δυό μήνες σταδιακά την εγκαταλείψαμε, δίχως να επανέλθει η αλλεργία .

Αυτό ήταν κάτι που μας το είχαν προειδοποιήσει, ότι αφού φύγει η αρχική αιτία της αλλεργίας θα μπορεί ο οργανισμός να ανταπεξέλθει σε μικρές ποσότητες της ουσίας που πριν τον εξανάγκαζε σε αλλεργική αντίδραση, δίχως να έχει ξανα τα συμπτώματα.

Περίπου δηλαδή ιάστηκε (;) Ομως μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι μιά άλλη δίαιτα φέρνει άμεσα αποτελέσματα όσον αφορά στην υπερκινητικότητα κυρίως και την διάσπασπαση της προσοχής δευτερευόντως: Αποχή από ζάχαρη-σοκολάτα-παγωτά, τροφές με συντηρητικά, χημικά χρώματα, όλες τις τροφές που περιέχουν Ε-2.., επεξεργασμένες κ.λ.π.(γαριδάκια-πατατάκια ,κονσέρβες,προμαγειρεμένα κ.α.)Οφέλιμες τροφές όσες περιέχουν Ω 3,6,9 λιπαρά, κοκκινόσαρκα παχιάψάρια , σολωμός, σαρδέλλα.

Αφθονα φρούτα (ο εγκέφαλος έχει ανάγκη την γλυκόζη είναι το καύσιμο του) και λαχανικά πάντα βιολογικά. Εμείς δίνουμε και συμπλήρωμα Ω 3,6,9. Τα αποτελέσματα της δίαιτας είναι βέβαια μακροχρόνια, όμως μπορώ να σεδιαβεβαιώσω ότι όσον αφορά την καθολική αποχη από την ζάχαρη και τις τροφές που την περιέχουν, επειδή είναι πολύ δύσκολο να πείσεις ένα παιδί να μην φάει παγωτό π.χ., όσες φορές υπέκειψα στις παρακλείσεις της και την άφησα, τα αποτελέσματα στην συμπεριφορά της ήταν ΑΜΕΣΑ.

Υπερδραστηριότητα , ανικανότητα συγκέντρωσης, σαν να είχε πάρει μιά ενεργειακή βόμβα, μιά ντόπα και επακολουθούσε έκρηξη.. Προσπάθησα να την πείσω ότι ο "γιατρός" απαγόρεψε την ζάχαρη, τα γλυκά, την σοκολάτα, τα παγωτά.. Κάποιες φορές υποκείπτω στις πιέσειςτης, γιά να το μετανοιώσω αμέσως μετά.. Ελπίζω να σε βοήθησα κάπως.

Απάντηση της Πέρλας σχετικά με αυτά τα σχόλια: (συγνωμη για τα ορθογραφικα, οπως πολλοι αυτιστικοι εχω και εγω δυσλεξια)

Μια διαιτα χωρίς γλουτένη και καζείνη μπορεί να βοηθήσει μερικά ατομα με αυτισμο και αλλα οχι.

Αυτο που θελω να καταλαβαιτε ειναι οτι ο αυτισμος εχει συνδεθει με ο,τι ειναι δυνατον διοτι δεν ξερουν τι ακριβως ειναι οποτε η καθε ερευνα που θα κανουν θα εχει καποια αποτελεσματα αλλα αυτο δεν σημαινει οτι ΟΛΟΙ με αυτισμο εχουν τα ιδια προβληματα διαιτας, αλλεργιων, κτλ.

Αν επερναν μια ομαδα παιδιων χωρις αυτισμο και τους εκαναν τα ιδια τεστ θα ειχαν τα ιδια αποτελεσματα, αλλα δεν το κανουν αυτο διοτι παιρνουν σαν σημειο εκκινησης οτι ο αυτσμος ειναι μια ΠΑΘΗΣΗ! Ετσι οτι αποτελεσμα και να βρουν απο τισ ερευνες που κανουν ΧΡΩΜΑΤΙΖΕΤΕ απο αυτη την προδιαθεση, οτι δηλαδη ο αυτισμος σχετιζεται με καποια διαιτα, με καποια εμβολια, με καποια γονιδια, με καποια μητρικη συμπεριφορα, με καποια περιβαλοντικα στοιχεια κτλ κτλ κτλ

Κατα την γνωμη μου ολα εχουν επιρροια στον αυτοσμο ΟΣΟ εχουν ΚΑΙ επιρροια στον μη-αυτισμο (νευροτυπισμο). Αυτο σημαινει οτι ΝΑΙ καποια παιδια με αυτισμο (οπως και παιδια με νευροτυπισμο) ισως να εχουν καποια αλλεργικη αντιδραση οταν φανε γλουτένη και καζείνη, και η αλλεργικη αντιδραση (οπως καθε αλλη ενοχληση σωματικη η πνευματικη/ψυχολογικη) εχει επιδραση στην αυτιστικη συμπεριφορα, διοτι αμα ενοχληθει το αυτιστικο ατομο θα αντιδρασει με αυτιστικη συμπεριφορα, οπως και οταν ενοχληθει το νευροτυπικο ατομο θα αντιδρασει με νευροτυπικη συμπεριφορα.

Τωρα το αν αυτο το παρουμε αυτο σαν 'επιδυνωση', οταν δηλαδη το αυτιστικο ατομο φαει γλουτένη και καζείνη, ή σαν γιατρεια του αυτισμου οταν του απαγορευτει να τα φαει αυτα το βρησκω λιγω παραλογο!

Αν ηταν ετσι τοτε ισως να 'θεραπευοταν' και η (πολλες φορες) ακρως παραλογη νευροτυπικη συμπεριφορα με την ελειψη γλουτένης και καζείνης απο την διαιτα των νευροτυπικων (μη-αυτιστικων).

Ο αυτισμος δεν ειναι παθηση, αρα δεν εχει και θεραπεια. Ειναι μια νοοτροποια, ενας τροπος ζωης, λογω της διαφορετικης λειτουργιας του εγκεφαλου. Φυσικα η λειτουργεια του εγκεφαλου ειναι βασισμενη σε χημικες ουσιεςκαι χημικες αντιδρασεις, και οτι τροφη τρωμε εχει και αυτη επιδραση πανω στις χημικες αντιδρασεις που γινονται μεσα στο σωμα οπως και μεσα στον εγκεφαλο και μπορουν ετσι να αμβλυνουν η να μοιωσουν καποια συμπεριφορα, μια και η συμπεριφορα βασιζετε στην συναισθηματικη κατασταση του οργανισμου.

Ετσι λοιπον και οι τροφες που περιεχουν γλουτένη και καζείνη, μπορουννα επιρρεασουν την συμπεριφορα, επιρεαζοντας τα συναισθηματα, λογω μιας κακης χημικης αντιδρασης (αλλεργιας).

Αυτο φυσικα μπορει να συμβει στο σωμα ενος αυτιστικου αλλα ΚΑΙ ενος νευροτυπικου.
Απλως η συμπεριφορα των αυτιστικων ειναι συνεχως κατω απο ενα μικροσκοποιο και οτι κανουμε εχει αρνητικη χροια, ετσι μια αλλαγη στην συμπεριφορα μας εχει και αρνητικα παρατραγουδα!

Αμα ο αυτισμος ειχε την ιδια μεταχειρηση με τον νευροτυπισμο και ενα αυτιστικο παιδι με καποια αλλεργια σε καποια τροφη μεταχειριζοταν μετην ιδια νοοτροποια οπως και ενα νευροτυπικο παιδι, τοτε δεν θα επρεπε τα αυτιστικα παιδια να πρεπει να απαρνηθουν να φανε κατι που τους αρεσει ετσι ωστε να μην αλλαξει κατι στην συμπεριφορα τους και αρχισουν να συμπεριφερονται ΠΙΟ αυτιστικα!

Μπορειτε να καταλαβαιτε τι εννοοω; Αν ενα αυτιστικο παιδι δεν ακολουθει μια διαιτα, δεν θελω οι γονεις να εχουν παραπανω αγχος απο εναν γονεα με νευροτυπικο παιδι που δεν ακολουθει μια ορισμενη διαιτα μονο και μονο επειδη ο αυτισμος και η αυτιστικη συμπεριφορα εχει ακομη ΑΡΝΗΤΙΚΗ εικονα και θεωρηται σαν ΣΤΙΓΜΑ!!!